حسن تو نهایت جمالست |
|
لطف تو بغایت کمالست |
با زلف تو هر که را سری هست |
|
سر در قدم تو پایمالست |
بی روی تو زندگی حرامست |
|
وز دست تو جام می حلالست |
باز آی که بی رخ تو ما را |
|
از صحبت خویشتن ملالست |
جانم که تذر و باغ عشقست |
|
زین گونه شکسته پر و بالست |
مرغ دل من هوا نگیرد |
|
زانرو که چنین شکسته بالست |
این نفحهی روضهی بهشتست |
|
یا نکهت گلشن وصالست |
این خود چه شمامهی شمیمست |
|
وین خود چه شمایل شمالست |
خواجو بلب تو آرزومند |
|
چون تشنه بشربت زلالست |
دیدگاه خود را ثبت کنید
میخواهید به بحث بپیوندید؟احساس رایگان برای کمک!